Brief aan het kindje in mijn buik

Ik schreef een brief aan het kindje in mijn buik. Ik schreef puur op gevoel. Datgene wat in mij opkwam, schreef ik op. Om in contact te komen met ons kindje. Mij met dit kindje te verbinden. En ons kindje een boodschap mee te geven regelrecht vanuit mijn hart. Het was bijzonder en intens om te doen. Het is iets wat ik jou ook van harte aanraad om te doen. Pak pen en papier, ga rustig zitten en kom in contact met je buik. Adem in. Adem uit. Maak contact met je kindje. En begin gewoon met schrijven…

Lief klein kindje in mijn buik,

Wat zit je daarbinnen nog lekker warm, in het zachte water, veilig, nog zonder zorgen. En wat hebben we al veel meegemaakt samen in de afgelopen maanden, bijna 9 maanden alweer. Ik kijk uit naar jou, papa en je grote broers trouwens ook. Allemaal verheugen we ons op jouw komst. Jij gaat ons gezin compleet maken. En wie weet wat jij ons allemaal gaat brengen. Welke lessen jij gaat leren, voor jezelf & aan ons. Wat jij gaat meemaken in dit leven. Hoe jij gaat zijn. Onbevangen? Vrolijk? Serieus? Ondernemend? Avontuurlijk? Lief? Zorgzaam? Eigenwijs?

Hoe je ook zal zijn, ik hou van je, voor altijd!

En ik wens dat jij mag zijn wie je bent, precies zoals je bent. Met al je imperfecties, met al je mooie kanten, met al je uitdagende kanten. Ik wil ook dat je de ruimte neemt om te zijn wie je bent. En om te worden wie je wilt zijn. Door fouten te maken en keihard op je bek te gaan. Door te vallen en gewoon weer op te staan. Doorgaan als het lastig wordt.

Maar ook door uit te huilen in mijn armen als het een keer niet lukt. Als het te spannend is. Als je het even niet meer weet. Door hulp te zoeken, vragen te stellen en een arm om je schouder te krijgen. Een geruststellende knuffel om je verder te helpen. In al die gevallen ben ik er voor je. En ik weet ook dat papa er dan voor je zal zijn. En je broers vast ook. Met elkaar gaan we voor je zorgen. Gaan we jou deze wereld leren kennen. Een prachtige wereld om te mogen zijn ook al vraagt die wereld nu een hoop van ons. Of eigenlijk vraagt deze wereld slechts dat we goed voor haar zorgen. Dat we lief voor haar zijn. Haar koesteren.

Het zijn de situaties van het leven, de situaties waar we nu in zitten, die een hoop van ons vragen. Ze stellen ons op de proef. Leren ons nieuwe dingen, geven ons andere inzichten en doen ons beseffen dat het anders kan. Deze uitdagingen zijn niet gemakkelijk. En ook jij zult hiermee te maken krijgen, hoe dan ook. Weet dat we je hier bij gaan helpen. Dat je het niet alleen hoeft te doen. We doen het met elkaar en voor elkaar. Met elkaar kunnen we namelijk de hele wereld aan!

Ik geloof ook dat jij hier niet bent zonder reden. Dat je al heel goed weet wat er speelt op deze wereld en dat je allang weet wat zij nodig heeft. Je komt uit het licht en komt ons licht brengen. Je ziet de dingen al zo helder. Je bent er niet bang voor. Je kijkt om het donker heen. Ik voel aan alles dat jij zoveel te brengen hebt en een prachtig mooie missie hebt hier op aarde en in ons gezin.

Vanaf het allereerste moment dat je in mijn buik groeit, nog slechts enkele cellen klein, voelde ik jou. Voelde ik jouw aanwezigheid door mijn lichaam stromen. Voelde ik jouw energie om mij heen hangen. Daar heb ik geen moment aan getwijfeld, ik wist dat het goed was. Toch heb ik daarna een onzekere periode gekend, wist ik niet of dit geluk wel zou blijven. Gek hè? Want jij liet me vanaf dag 1 al zo een duidelijke boodschap zien. Je liet me direct weten dat ik me geen zorgen hoefde te maken, dat het goed zou komen, zoals altijd, en dat ik daar op mocht vertrouwen.

Toch ging ik mij zorgen maken, had ik extra bevestiging nodig dat alles goed was. Wat voor lessen was ik aan het leren? Wat moest ik eerst nog doorleven? Waar had ik het nou zo moeilijk mee? Die antwoorden kwamen. Van binnenuit, maar ook van buitenaf. Ik groeide en ontwikkelde me. Terwijl jij in mijn buik groeide en je ontwikkelde. Samen maakten we ons persoonlijke proces door, hielpen we elkaar en maakten we het elkaar soms knap lastig. Wat heb jij allemaal nog meer in petto voor mij? En voor jezelf?

Lief kindje, ik word zo blij als ik je voel bewegen in mijn buik, als ik je hartje hoor kloppen, als ik denk aan hoe ik je straks in mijn armen mag houden. Ik kijk er zo naar uit om je te gaan ontmoeten!

Ik gun jou alles van de hele wereld, tot de maan en alle planeten en sterren (zoals Faas & Thije zouden zeggen), en weer terug! Ik gun je liefde, aandacht, groei, warmte, respect, lef, avontuur, een arm om je heen en een kus op je wang.

Nu nog even in mijn buik, straks ga jij jouw geboortereis maken en kom je daarna op aarde. Ik ga met jou die reis aan, samen gaan we die maken en ga ik jou begeleiden. Ik neem je aan de hand als het even moeizaam gaat. En ik vertrouw op jouw intuïtie, net zoals je op je eigen intuïtie mag vertrouwen, in het gehele proces. We gaan dit samen doen en er de mooiste reis van jouw leven van maken. Omdat jij het waard bent, omdat ik het je gun en omdat ik van je houd!

Lief kindje, er valt nog zoveel te zeggen. Maar weet dat we nog genoeg tijd zullen krijgen om alles wat je maar wilt te bespreken. Voor nu wil ik alleen nog zeggen dat ik van je hou en enorm uitkijk naar jou!

Geschreven vanuit mijn hart,

Liefs

Jouw mama

Over de auteur

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven